‘’Η μιζέρια λατρεύει την παρέα’’.
Οι άνθρωποι που έχουν αναπτύξει την αρρωστημένη συνήθεια να υποφέρουν από ασθένειες αρέσκονται στο να συγκεντρώνονται και να αφηγούνται και να συγκρίνουν τα βάσανα τους χωρίς ποτέ να κουράζονται.
Αρνητικότητα
Τα πιο ασήμαντα συμπτώματα διατηρούνται στη μνήμη τους για χρόνια.
Ο αυτοοίκτος τους κάνει να υπερβάλλουν και με τον καιρό πιστεύουν το χειρότερο δυνατό για τον εαυτό τους.
Και τότε η ζωή τους καταστρέφεται, αν δεν πραγματοποιηθεί μια πλήρης μεταμόρφωση.
Αυτή η νοητική κατάσταση επιφέρει εξασθένιση και τοξιναιμία.
Τα συμπτώματα της είναι γενική νευρικότητα, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, επίχριστη γλώσσα, ανησυχία για τον καρκίνο ή κάποια άλλη πάθηση που μπορεί να αποβεί μοιραία.
Το μυϊκό σύστημα είναι λίγο ως πολύ τεταμένο.
Η δυσκοιλιότητα συνοδεύεται από μια αφύσικη στένωση του ορθού.
Ολόκληρο το σώμα είναι αφύσικα τεταμένο.
Αυτοί οι ασθενείς δυσκολεύονται να κοιμηθούν, και όταν πάει να τους πάρει ο ύπνος, τους ξυπνάει κάποιο τίναγμα, μια βίαιη σύσπαση όλων των μυών.
Κοιμούνται ελαφριά και παραπονιούνται ότι δεν κοιμούνται καθόλου.
Αρνητικότητα
Ορισμένοι παραπονιούνται για πονοκεφάλους και ναυτία.
Συχνά τείνουν να μιμούνται και να αναπτύσσουν νέα συμπτώματα αφού διάβασαν για κάποια ασθένεια ή άκουσαν άλλους να αφηγούνται τα συμπτώματα τους.
Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις νεύρωσης χειρουργούνται για διάφορες υποτιθέμενες κοιλιακές διαταραχές.
Πολλοί συχνά οι γιατροί αντιμετωπίζουν αυτούς τους ανθρώπους σύμφωνα με αυτά που οι ίδιοι τους λένε ότι πάσχουν.
Περιστασιακά συναντάμε αυτοθυσιαστικές, προσηνείς γυναίκες που δεν είναι ποτέ ακμαίες αλλά που ζουν και εργάζονται πέρα από τις δυνάμεις τους για τους άλλους.
Αυτές οι μητέρες είχαν στα νιάτα τους φιλοδοξίες για μια καριέρα και η απογοήτευση τους επέφερε μια βαθιά εξασθένιση που κλόνισε μόνιμα την υγεία τους, αυτή η μια μεγάλη θλίψη κατέστειλε την πλήρη ανάκαμψη στο φυσιολογικό.
Ευτυχώς όμως η λύτρωση βρέθηκε στο να δραστηριοποιούνται για τους άλλους και με τον καιρό το να κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους,
αποτέλεσε ένα τόσο τέλειο υποκατάστατο που όσοι είχαν ανακουφιστεί από τα γλυκά χαμόγελα και τα ενθαρρυντικά λόγια τους συχνά θα τους έλεγαν:
‘’θεία Μαρία πρέπει να έζησες μια μαγική ζωή που ποτέ δεν γνώρισε θλίψη’’.
Αρνητικότητα
Και η απάντηση θα ήταν ακόμα περισσότερα χαμόγελα και ενθάρρυνση.
Όσοι έχουν ανακαλύψει μια ζωή υπηρεσίας στη θέση των ανεκπλήρωτων φιλοδοξιών, δεν έχουν σφάλλει στην επιλογή του Μεγάλου Ιατρού, όσοι όμως ψάχνουν θεραπείες έξω τους, καταλήγουν σε μάταιες αυταπάτες.
Θεραπείες, δεν υπάρχουν θεραπείες.
Το υποσυνείδητο χτίζει υγεία ή ασθένεια κατ΄ εντολή μας.
Αρνητικότητα
Αν στέλνουμε παρορμήσεις εκνευρισμού, δυσαρέσκειας, δυστυχίας, παραπόνων, μίσους, φθόνου, εγωισμού, απληστίας, λαγνείας και τα λοιπά, το υποσυνείδητο μας διαμορφώνει κατά εικόνα της εντολής μας.
Αν στέλνουμε στο υποσυνείδητο ηδυπαθείς παρορμήσεις, η εντολή μας επιστρέφει και μας κάνει αγουροξυπνημένους, με πρησμένα χαρακτηριστικά, πονοκεφάλους, δυσάρεστη αναπνοή, πόνους εδώ και εκεί, θολωμένη σκέψη, αδιαφορία προς τη δουλειά, τους φίλους και τον εαυτό μας.
Ερμηνεύουμε την κατάσταση της ασθένειας μας και καλούμε ένα γιατρό, που βρίσκει αλβουμίνη στα ούρα, ρευματισμό στις αρθρώσεις, ελαττωματική καρδιά, κίνδυνο αποπληξίας, υδρωπικίας και άλλα.
Εμείς, δεχόμαστε τα φάρμακα του, τις εγχειρήσεις του, τις ανοσοποιήσεις του αλλά συνεχίζουμε να στέλνουμε ηδυπαθείς παρορμήσεις, μεγάλα γεύματα, δυνατά τσιγάρα, λαγνές απολαύσεις.
Ο γιατρός δεν ωφελεί.
Καλούμε τον επόμενο και τον επόμενο.
Γίνονται ειδικές εξετάσεις.
Εντοπίζεται σύφιλη.
Συνθετικά φάρμακα συνταγογραφούνται.
Άλλοι γιατροί κάνουν τις δικές τους εξετάσεις και βρίσκουν φυματίωση.
Και τελικά αναγνωρίζεται η ικανότητα εκείνου του γιατρού που διαγνώσκει καρκίνο.
Όλο αυτό το διάστημα οι εντολές μας πηγαίνουν στο υποσυνείδητο μας και οι επιστροφές διαμορφώνονται με ακρίβεια κατά την εικόνα του εντολέα τους.
Η αλήθειά είναι ότι δεν χρειαζόμαστε καθόλου γιατρούς.
Χρειαζόμαστε έναν θεραπευτή που θα επιφέρει τη συμφιλίωση ανάμεσα στον υποσυνείδητο εντολέα μας και στον εαυτό μας.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να διδαχτούμε αυτοέλεγχο, ισορροπία, ηρεμία και ανάπαυση.
Και όταν αυτές οι παρορμήσεις θα σταλούν μέσα από τα συμπαθητικά μας νεύρα στον υποσυνείδητο εντολέα μας, θα αρχίσουμε να λαμβάνουμε εικόνες ενός πιο ολοκληρωμένου ανθρώπου,
μέχρι να επιτευχθεί η προσέγγιση της τελειότητας.
Ο αυτοέλεγχος, μαζί με το ιδανικό είδος ανθρώπου που θα θέλαμε να παρουσιάζεται διαρκώς ενώπιον του υποσυνείδητου μας, θα επιστραφεί με ακρίβεια σε μας κατά εντολή μας.
Διαμορφωνόμαστε κατά εικόνα του ιδανικού που παρουσιάζουμε ενώπιον του δημιουργικού μας υποσυνείδητου.
Πρέπει όμως και να το ζούμε.
Αρνητικότητα
Το να διατηρούμε απλά ένα ιδανικό δεν θα μας οδηγήσει πουθενά.
Αν το ιδανικό μας είναι η νηφαλιότητα, η μέθη δεν θα εκπληρώσει τα όνειρα μας.
Αν το ιδανικό μας είναι τέλεια υγεία, σίγουρα δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα επέλθει μέσα από μια ηδυπαθή ζωή.
Μπορεί να έχουμε μια ιδανική εικόνα, αν όμως δεν την ζούμε, τότε θα δημιουργηθεί μια διαστρέβλωση.
Η συνήθεια της δυσαρέσκειας και της μεμψιμοιρίας διαμορφώνει και τον αντίστοιχο άνθρωπο.
Αν αρνούμαστε να ζούμε συγκροτημένοι, ισορροπημένοι και χαλαρωμένοι, γεμίζουμε ένταση και δημιουργούμε στον εαυτό μας ενοχλήσεις.
Το συνοφρύωμα δημιουργεί πονοκεφάλους.
Ένα τεταμένο, παγωμένο μυϊκό σύστημα επιφέρει μυϊκή κόπωση, που μπορεί να αντιμετωπιστεί ως νευραλγία, νευρίτιδα ή ρευματισμός.
Οι ενοχλήσεις για τις οποίες παραπονιούνται όσοι πάσχουν από όγκο της μήτρας, βρογχοκήλη, κυστίτιδα, στομαχικές και εντερικές διαταραχές,
βασίζονται κατά κύριο λόγο σε νευρική ένταση, η οποία πρέπει να ξεπεραστεί πριν μπορέσει να επέλθει ανακούφιση και να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία.
Ο τρόπος που στεκόμαστε, περπατάμε, καθόμαστε και ξαπλώνουμε μπορεί να είναι τέτοιος που να προκαλεί ένταση.
Πάσχουμε από επαγγελματικές νόσους και συναισθηματικές νόσους, και η έλλειψη ισορροπίας περιπλέκει όλες αυτές τις λεγόμενες ασθένειες και επιφέρει ένταση.
Τα παιδιά τείνουν να γίνονται νευρικά και εξημμένα όταν κουράζονται.
Όταν αφήνονται να τρώνε υπέρμετρα, να εξιτάρονται και να κουράζονται, καταλήγουν να πάσχουν από δυσπεψία.
Σε ακραίες περιπτώσεις αναπτύσσονται σπασμοί.
Ο φόβος και η ανησυχία είναι δυο στοιχεία που οδηγούν στη χολέρα.
Η ισορροπία του νου και του σώματος θα πρέπει να έχουν τη δέουσα προσοχή σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο ”Τοξιναιμία, η πραγματική αιτία της ασθένειας”, Εκδόσεις μεταμόρφωση, σελ. 66-69
Διαβάστε επίσης: Οι σιωπές που έγιναν αρρώστιες, αυτοάνοσα και σιγά σιγά μας σκοτώνουν..
Δείτε επίσης: Πως Να Διώξεις Το Στρες; 9 Τρόποι Να Απαλλαγείς Από Αρνητικότητα
