Το νευρικό σύστημα του εντέρου είναι εκατομμύρια των νευρικών ινών του πεπτικού σωλήνα, που διατάσσονται στο:
- υποβλεννογόνιο
- μυεντερικό πλέγμα
Αυτά ρυθμίζουν την κινητικότητα και τις εκκρίσεις του γαστρεντερικού σωλήνα.
Το σύστημα αυτό συνδέεται με το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) μέσω συμπαθητικών και παρασυμπαθητικών οδών.
Mπορεί όμως να λειτουργήσει και ανεξάρτητα από το ΚΝΣ.
Υπάρχουν σημεία όπου συναντώνται το ασυνείδητο με το συνειδητό.
Όταν κάθεστε σπίτι και τρώτε, ίσως δεν γνωρίζετε ότι ο γείτονας σας είναι λίγα μέτρα μακριά, στην άλλη πλευρά της μεσοτοιχίας, μασουλώντας επίσης το δικό του γεύμα.
Ίσως ακούσετε ένα ελαφρύ τρίξιμο στα σανίδια και ξαφνικά, η αντίληψη σας εκτείνεται πέρα από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού σας.
Αντίστοιχα υπάρχουν περιοχές στο σώμα σας τις οποίες δεν αντιλαμβάνεστε καθόλου. Δεν αισθάνεστε τα όργανα σας να λειτουργούν.
Όταν τρώτε ένα κομμάτι κέικ, το γεύεστε όση ώρα είναι στο στόμα και συνειδητοποιείται την αρχή της πορείας του καθώς περνάει από τον φάρυγγα όταν καταπίνετε.
Όμως αμέσως μετά, σχεδόν μαγικά, το κέικ εξαφανίζεται!
Από εκεί και πέρα, οτιδήποτε τρώμε χάνεται στο βασίλειο των λειών μυών, όπως τους αποκαλούν οι επιστήμονες.
Ο λείος μυς δεν βρίσκεται υπό τον συνειδητό μας έλεγχο.
Στο μικροσκόπιο, δείχνει πολύ διαφορετικός από τον μυϊκό ιστό που ελέγχουμε συνειδητά, π.χ. τους δικέφαλους.
Μπορούμε να σφίξουμε και να χαλαρώσουμε κατά το δοκούν τους μυς στα μπράτσα μας.
Οι μύες αυτοί αποτελούνται από μικροσκοπικές ίνες, ευθυγραμμισμένες σαν να έχουν τραβηχτεί με τη βοήθεια χάρακα.
Η δομή του λείου μυ στο μικροσκόπιο θυμίζει οργανικό δίκτυο καθώς κινείται με ήρεμους κυματισμούς.
Τα αιμοφόρα αγγεία περιβάλλονται από ιστό λείου μυ και αυτό εξηγεί γιατί κοκκινίζουμε όταν αισθανόμαστε αμηχανία.
Ο ιστός λείου μυ χαλαρώνει αντιδρώντας σε συναισθήματα όπως η αμηχανία, με αποτέλεσμα τα αιμοφόρα τριχοειδή αγγεία στο δέρμα του προσώπου να διαστέλλονται.
Σε πολλούς ανθρώπους από την άλλη, το στρες έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή οι μύες που περιβάλλουν τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται, περιορίζοντας τη ροή αίματος.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ψηλή πίεση.
Το έντερο είναι φασκιωμένο με τρία ολόκληρα στρώματα του λείου μυϊκού ιστού.
Αυτό το καθιστά εξαιρετικά εύκαμπτο και ικανό να πραγματοποιεί διαφορετικές χορογραφίες σε διαφορετικά σημεία.
Ο χορογράφος που καθοδηγεί αυτούς τους μυς είναι το νευρικό σύστημα του ιδίου του εντέρου.
Το εντερικό νευρικό σύστημα ελέγχει όλες τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στην πεπτική οδό και διαθέτει απίστευτη αυτονομία.
Αν η σύνδεση μεταξύ εντερικού νευρικού συστήματος και εγκεφάλου διακοπεί, η πεπτική οδός συνεχίζει μακάρια τη δουλειά της σαν να μη συμβαίνει το παραμικρό.
Πρόκειται για μοναδική ιδιότητα του εντερικού νευρικού συστήματος και δεν απαντά πουθενά αλλού στο ανθρώπινο σώμα.
Για αυτό το λόγο χωρίς οδηγίες από τον εγκέφαλο τα πόδια μας θα ήταν παράλυτα και οι πνεύμονες δε θα μπορούσαν να αναπνεύσουν.
Το νευρικό σύστημα του εντέρου είναι μέρος του αυτόνομου νευρικού συστήματος, ελέγχει τη λειτουργία της πέψης χωρίς να ρωτά τον εγκέφαλο.
Δυστυχώς δεν αντιλαμβανόμαστε τις λειτουργίες αυτών των ανεξάρτητα σκεπτόμενων νευρικών ινών.
Ωστόσο το ρέψιμο και ο αερισμός φαντάζουν κάπως χυδαία.
Οι εμπλεκόμενες κινήσεις είναι εξίσου ντελικάτες και περίπλοκες με μιας μπαλαρίνας.
Απόσπασμα από το βιβλίο ‘’Η Κρυφή Γοητεία του Εντέρου’’, της Giulia Enders.
Διαβάστε επίσης: Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
Leave a comment
